مجتبی نخعی راد- وقتی قدیمی‌ها گفته‌اند: «آفتابه‌لگن هفت دست، شام و ناهار هیچی» من و شما را گفته‌اند که کیف پولمان پر از کارت‌های بانکی خالی است، به‌طوری‌که براساس آخرین آمار بانک مرکزی «درمجموع حدود ۴۱۲میلیون کارت توسط بانک‌ها صادر شده و سهم هر ایرانی بیش از پنج کارت است.». به قول شاعر شکرسخن: «زین کارت‌های بی‌مانده دلم گرفت / کارت کم و مانده زیادم آرزوست!» در همین راستا برای اینکه کارت‌های‌تان همین‌جور بی‌مصرف نباشد، کاربردهای زیر را پیشنهاد
می‌کنیم:
کلاس‌گذاشتن: کیف‌تان را که باز می‌کنید باید کارت‌های رنگارنگ شما دیده شود، هنگام خرید نگاهی به کارت‌ها بیندازید و یکی را بیرون بکشید، کسی که نمی‌داند بقیه جنبۀ تزئینی
دارد.
در باز کن: این درهای آپارتمانی اکثراً زبانه‌های درست و حسابی ندارد و هر وقت کلید را جا گذاشتید، می‌توانید با فروکردن کارت بانکی به شیار در، شانس‌تان را امتحان کنید.
مُهر: کارت‌های بانکی که اسم شما را به‌صورت برجسته چاپ کرده می‌توانید قیچی کنید و آن را در استامپ زده و به عنوان مُهر استفاده کنید.
شما هم خلاقیت‌های خود با کارت بانکی را برای ستون سرسره بفرستید!
شکستن کمر غول یا تخمه؟
هرچقدر دست تقدیر پس کلۀ دهه شصتی‌ها می‌زد، فی‌الحال دست نوازشش را بر سر دهه‌هفتادی‌ها می‌کشد! نمونه‌اش هم همین شیوۀ جدید قبول‌شدن کنکور مدل١٣٩۶ است که سازمان سنجش اعلام کرده است: «تمامی کسانی که در کنکور٩۶ ثبت‌نام کرده اما در جلسۀ آزمون حاضر نشده‌اند یا افرادی که نتوانستند در کنکور ثبت‌نام کنند! می‌توانند در رشته‌هایی که پذیرش در آن‌ها بر اساس سوابق تحصیلی صورت می‌گیرد، ثبت‌نام کنند.». یعنی دهه‌شصتی‌ها باید پشت صندلی‌های لق کنکور کمر غول می‌شکستند، الان دهه هفتادی‌ها پشت پلی‌استیشن یا حتی در رختخواب می‌توانند تخمه بشکنند و وارد دانشگاه شوند! در همین راستا پیشنهاد می‌شود سازمان سنجش از افراد زیر هم برای ورود به دانشگاه دعوت
کند:
تمام کسانی که پیش‌دانشگاهی نرفته یا حتی مدرک دیپلم نگرفته‌اند، اما قول مردانه می‌دهند که بعد از گرفتن لیسانس، دنبالش بروند.
تمام کسانی که سواد ندارند، ولی اشتباهاً به جای نهضت سوادآموزی، در کنکور ثبت‌نام کرده‌اند.
تمام کسانی که از جلوی سازمان سنجش رده می‌شده‌اند یا از آب‌سردکن آن استفاده کرده‌اند.
تمام کسانی که در شبکه‌های اجتماعی، صفحۀ سازمان سنجش را لایک کرده‌اند!
ترکیه؛ رفتن یا نرفتن؟
همسایۀ خوب نعمت است. نمونه‌اش همسایگی ما با ترکیه است که حسابی خوش به حال‌شان می‌شود و وزارت گردشگر ترکیه آمار می‌دهد: «تعداد گردشگران ایرانی وارد شده به ترکیه در نیمۀ نخست سال٢٠١٧ از مرز یک‌میلیون گذشته است.». یعنی این‌قدر که ترکیه می‌رویم، تا بقالی سر محل نمی‌رویم!
کارشناسان سرسره به دلایل زیر معتقدند سفر به ترکیه منطقی نیست:
آنجا سر بچرخانید و هر کسی را ببینید، به احتمال زیاد ایرانی است! ما که خبر نداریم، ولی شنیده‌ایم حتی آن‌هایی که در سواحل آنتالیا... بله! آن‌ها هم ایرانی هستند. چه کاریه خب؟ همین‌جا دور هم هستیم.
اگر در بازارهای آنجا دنبال جنس ترک هستید، باز هم بی‌خود خودتان را توی زحمت انداخته‌اید، با تلاش کوله‌بران، لنج‌بران، کانتینربران و توجه ویژۀ ما مصرف‌کنندگان به تولیدات داخلی، این‌قدر که در بازار خودمان اجناس ترک هست، در خود ترکیه نیست!
و اما مهم‌ترین هدف سفر که همانا انتشار تصاویر در شبکه‌های اجتماعی و انتخاب عکس پروفایل به‌صورتی است که در افق‌های دور، اشخاصی دیده شوند که ظاهر خارجی داشته باشند. در این مورد هم اگر سری به سواحل شمال، به‌ویژه قسمت‌های نزدیک‌تر به پایتخت بزنید، می‌توانید قابی انتخاب بفرمایید که در خود خارج هم این‌قدر خارجی نباشد، والا!
می‌کنیم:
کلاس‌گذاشتن: کیف‌تان را که باز می‌کنید باید کارت‌های رنگارنگ شما دیده شود، هنگام خرید نگاهی به کارت‌ها بیندازید و یکی را بیرون بکشید، کسی که نمی‌داند بقیه جنبۀ تزئینی
دارد.
در باز کن: این درهای آپارتمانی اکثراً زبانه‌های درست و حسابی ندارد و هر وقت کلید را جا گذاشتید، می‌توانید با فروکردن کارت بانکی به شیار در، شانس‌تان را امتحان کنید.
مُهر: کارت‌های بانکی که اسم شما را به‌صورت برجسته چاپ کرده می‌توانید قیچی کنید و آن را در استامپ زده و به عنوان مُهر استفاده کنید.
شما هم خلاقیت‌های خود با کارت بانکی را برای ستون سرسره بفرستید!
شکستن کمر غول یا تخمه؟
هرچقدر دست تقدیر پس کلۀ دهه شصتی‌ها می‌زد، فی‌الحال دست نوازشش را بر سر دهه‌هفتادی‌ها می‌کشد! نمونه‌اش هم همین شیوۀ جدید قبول‌شدن کنکور مدل١٣٩۶ است که سازمان سنجش اعلام کرده است: «تمامی کسانی که در کنکور٩۶ ثبت‌نام کرده اما در جلسۀ آزمون حاضر نشده‌اند یا افرادی که نتوانستند در کنکور ثبت‌نام کنند! می‌توانند در رشته‌هایی که پذیرش در آن‌ها بر اساس سوابق تحصیلی صورت می‌گیرد، ثبت‌نام کنند.». یعنی دهه‌شصتی‌ها باید پشت صندلی‌های لق کنکور کمر غول می‌شکستند، الان دهه هفتادی‌ها پشت پلی‌استیشن یا حتی در رختخواب می‌توانند تخمه بشکنند و وارد دانشگاه شوند! در همین راستا پیشنهاد می‌شود سازمان سنجش از افراد زیر هم برای ورود به دانشگاه دعوت
کند:
تمام کسانی که پیش‌دانشگاهی نرفته یا حتی مدرک دیپلم نگرفته‌اند، اما قول مردانه می‌دهند که بعد از گرفتن لیسانس، دنبالش بروند.
تمام کسانی که سواد ندارند، ولی اشتباهاً به جای نهضت سوادآموزی، در کنکور ثبت‌نام کرده‌اند.
تمام کسانی که از جلوی سازمان سنجش رده می‌شده‌اند یا از آب‌سردکن آن استفاده کرده‌اند.
تمام کسانی که در شبکه‌های اجتماعی، صفحۀ سازمان سنجش را لایک کرده‌اند!
ترکیه؛ رفتن یا نرفتن؟
همسایۀ خوب نعمت است. نمونه‌اش همسایگی ما با ترکیه است که حسابی خوش به حال‌شان می‌شود و وزارت گردشگر ترکیه آمار می‌دهد: «تعداد گردشگران ایرانی وارد شده به ترکیه در نیمۀ نخست سال٢٠١٧ از مرز یک‌میلیون گذشته است.». یعنی این‌قدر که ترکیه می‌رویم، تا بقالی سر محل نمی‌رویم!
کارشناسان سرسره به دلایل زیر معتقدند سفر به ترکیه منطقی نیست:
آنجا سر بچرخانید و هر کسی را ببینید، به احتمال زیاد ایرانی است! ما که خبر نداریم، ولی شنیده‌ایم حتی آن‌هایی که در سواحل آنتالیا... بله! آن‌ها هم ایرانی هستند. چه کاریه خب؟ همین‌جا دور هم هستیم.
اگر در بازارهای آنجا دنبال جنس ترک هستید، باز هم بی‌خود خودتان را توی زحمت انداخته‌اید، با تلاش کوله‌بران، لنج‌بران، کانتینربران و توجه ویژۀ ما مصرف‌کنندگان به تولیدات داخلی، این‌قدر که در بازار خودمان اجناس ترک هست، در خود ترکیه نیست!
و اما مهم‌ترین هدف سفر که همانا انتشار تصاویر در شبکه‌های اجتماعی و انتخاب عکس پروفایل به‌صورتی است که در افق‌های دور، اشخاصی دیده شوند که ظاهر خارجی داشته باشند. در این مورد هم اگر سری به سواحل شمال، به‌ویژه قسمت‌های نزدیک‌تر به پایتخت بزنید، می‌توانید قابی انتخاب بفرمایید که در خود خارج هم این‌قدر خارجی نباشد، والا!
